De grootste walvis, en dat is heel toevallig mijn favoriet (drie keer raden waarom…) is de blauwe vinvis (ook wel Blue Whale genoemd). Deze walvis kan wel 25 tot 27 meter lang worden.
Het gemiddelde lichaamsgewicht van een blauwe vinvis is 100 tot 120 ton. Om een idee van de grootte te krijgen: de vinvis kan bijna net zo zwaar worden als een Boeing 747, alleen al de tong weegt ongeveer 2 ton en is net zo groot als een olifant. Het hart van de walis kan tot 900 kilo wegen en is wat betreft grootte te vergelijken met een kleine auto. Lees meer over de blauwe vinvis…
Omdat walvissen zulke grote wezens zijn, nemen ze ontzettend veel CO2 op. Een grote walvis neemt al gauw zo’n 33 ton CO2 op in zijn leven, als hij dood gaat zinkt hij naar de bodem van de zee waar de CO2 veilig wordt opgeslagen en waar het ook niet meer kan ontsnappen.
Even ter vergelijking, een boom neemt slechts 20 kg CO2 per jaar op!
En er is zelfs nog meer…
Plankton en Walvissen poep
Overal waar walvissen, de grootste levende wezens op aarde, leven worden ook populaties van enkele van de kleinste fytoplankton gevonden. Deze kleine wezens zorgen voor 50% van alle zuurstof in onze atmosfeer en vangen tegelijkertijd ook nog eens 37 miljard ton CO2 op.
Als het fytoplankton al met 1 procent zou toenemen dan zou dit op zijn minst honderden miljoenen tonnen extra CO2 per jaar opvangen, wat overeenkomt met het plotseling verschijnen van 2 miljard volwassen bomen.
In de afgelopen jaren hebben wetenschappers ontdekt dat walvissen de productie van fytoplankton kunnen verhogen.
Hoe dan?
In de oceaan is stikstof en fosfor schaars. Het blijkt dat de afvalproducten van walvissen precies de stoffen bevatten die fytoplankton nodig heeft om te groeien. Walvissen brengen mineralen naar het oceaanoppervlak door hun verticale beweging, en door hun migratie over oceanen.
Walvissen laten leven
We zitten nu op een walvispopulatie van ongeveer 1,3 miljoen. Dat lijkt een heleboel maar het waren er ooit 4 tot 5 miljoen.
Een toename van 1 procent in de productiviteit van fytoplankton dankzij walvis activiteit (ja…. ik bedoel dus eigenlijk walvissen poep!) zou op zijn minst honderden miljoenen tonnen extra CO2 per jaar opvangen. Wat ongeveer gelijk staat aan 2 miljard volwassen bomen die plotseling verschijnen. En dat dan maal 60, de gemiddelde leeftijd van een walvis.
Naast de commerciële walvisvangst, worden walvissen ook bedreigd door aanvallen van schepen, verstrikt raken in visnetten, plastic afval in het water en geluidsoverlast. Sommige soorten herstellen zich langzaam, maar lang niet allemaal.
We kunnen high-tech oplossingen gaan verzinnen, maar we kunnen ook gebruik maken van deze aarde technologie, de natuur die al miljoenen jaren de tijd heeft gehad om het opslaan van CO2 te perfectioneren. Het enige wat we hoeven te doen is de walvissen niet in de weg zitten en de laten leven.
Walvissen zijn niet alleen een oplossing voor ons probleem, ze zijn onderdeel van ons systeem. Ze hebben een belangrijke plaats in een duurzame oceaan en planeet. Een gezonde walvispopulatie, zorgt voor een gezonde en duurzame zee waar zowel de zee zelf, als de aarde en mensen van profiteren.
Meer lezen: https://www.imf.org/external/pubs/ft/fandd/2019/12/natures-solution-to-climate-change-chami.htm
